وقتی به لیست کاندیداهای شورای شهر چه قبل و چه بعد از تائید صلاحیت کاندیداتوری نگاهی می اندازیم چهره های مختلفی از همه اصناف را در بین آنها مشاهده خواهیم کرد .
از شهرداران مناطق مختلف گرفته تا هنرمندان، بازیگران، ورزشکاران، سیاسیون و ...
اما واقعاً چه کسانی باید برای عضویت در شورای شهر انتخاب شوند ؟
اگر نگاهی گذرا بر وظایف قانونی و نه چندان آسان شورای اسلامی شهر (در ماده 70 این قوانین ) بیاندازید متوجه خواهید شد که این شورا باید متشکل از افرادی کارشناس در مسائل، فنی ، اجتماعی ، فرهنگی که با باید با در نظر گرفتن چارچوب های اعتقادی نظام اسلامی در مسیری رو به جلو حرکت کنند .
اما نگاهی به نوع انتخاب مردم انسان را گاها به فکر فرو می برد .
وقتی لیست منتخبین شورای شهری را نگاه می کنیم که در داخل آن کشتی گیر، خواننده ،مجری تلویزیون، تکواندو کار ، وزنه بردار و ... مشاهده می شود ، اول از همه با خود می گوییم که مردم چقدر بد انتخاب می کنند .
بله درست است مردم بد انتخاب می کنند .
ولی شاید بهتر باشد که بگوییم مردم چه ناآگاهانه انتخاب می کنند .
اما در این بین چقدر می توان مردم را مقصر دانست ؟ مردمی که شناخت کافی از همه کاندیداها ندارند .
و در این بین کاندیداهایی می توانند شانس بیشتری برای منتخب شدن داشته باشند که محبوبیت بیشتری دارند و جالب است که خیلی از افراد این اجازه را به خود می دهند که در حوزه تخصصی شهری ورود پیدا کنند چرا که بین مردم از جهاتی محبوبیت دارند ! (که بعضی ها تائید می شوند و بعضی ها خیر )
یا بازیگرند ! یا خواننده ! یا ورزشکاری محبوب و ...
البته در میان این کاندیداها یا منتخبین حتما کارشناسان ذبده فراوان است ولی جای افراد فوق واقعاً در شورای شهر است ؟
پس چاره چیست ؟
اولاً این حق مردم است که بخواهند شناخت بیشتری از افراد داشته باشند تا درست انتخاب کنند .
پس مراکز صدا و سیمای استانها و مطبوعات شهری و استانی می توانند در این زمینه کمک به سزایی داشته باشند . البته با این سیل عظیم تائید صلاحیت شدگان پرداختن آن از طرف صدا و سیما قابل اجرا نخواهد بود مگر آنکه فیلتر تائید صلاحیت، سخت گیرانه تر اعمال شود .
دوماً شرایط تبلیغات باید عادلانه باشد که بریز و بپاشهای میلیاردی عامل مهم انتخاب شخص نشود !
سوماً باید فیلترهایی برای تائید صلاحیت کاندیداهای شهر وجود داشته باشد که افراد متخصص را در معرض انتخاب مردم قرار دهند .
یعنی کسانی که بتوانند مثلا به این وظایف ( از نگاه رهبری ) تا حدودی عمل کنند :
نه اینکه هر کس با تخصص های بی ربط و حتی بدون تخصص در معرض انتخاب مردم قرار گیرد و در نتیجه منتخبین مردم آن چیزی نباشد که به پیشرفت شهر کمک کند .
و خودمان خنده تأمل برانگیزی به انتخاب خودمان بزنیم .